Συνέντευξη στην Νάντυ Παπαμήτσου
Αφού εξασφαλίσαμε την απαιτούμενη άδεια από τη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων, συναντηθήκαμε ένα μεσημέρι Πέμπτης στο γραφείο του στο Αρκαλοχώρι.
Είχα μιλήσει μαζί του βέβαια και με χαρά είχε αποδεχτεί την πρόσκληση αρκεί να εξασφαλίσουμε και τυπικά την άδεια.
Καιρό ήθελα να του μιλήσω. Είχα ακούσει πολλά για αυτόν, ξέρω ότι δουλεύει με αντίξοες συνθήκες, με ελάχιστους για παράδειγμα αστυνομικούς για μια τόσο μεγάλη περιφέρεια όπως αυτή του Δήμου μας, με «δύσκολα» χωριά και άλλα, που για ευνόητους λόγους, δεν τα γνωρίζουμε και προφανώς δεν θα έπρεπε να τα μοιραστεί μαζί μας.
Ο υπαστυνόμος Α’ Βαγγέλης Σταυρακάκης, διοικητής του ΑΤ Μινώα Πεδιάδας, μας μιλάει με θάρρος, ξεδιπλώνει προσωπικά στοιχεία του εαυτού του χωρίς φόβο, μας εξομολογείται εκ βαθέων τα σχέδια του…
- Θα περιμέναμε να δούμε στη θέση του διοικητή έναν συνάδελφο σας πιο… ώριμο, ας πω. Ποια ήταν η πορεία σας μέχρι τώρα και φτάσατε τώρα που μιλάμε να είστε ο επικεφαλής του τμήματος Μινώα;
Κοιτάξτε, η θέση του διοικητή δεν έχει να κάνει με την ηλικία, έχει να κάνει με τον βαθμό. Ο ανώτερος σε βαθμό σε κάθε υπηρεσία είναι ο διοικητής. Εγώ ξεκίνησα από την Αθήνα, αφού η σχολή μου ήταν εκεί, 4 χρόνια στη σχολή αξιωματικών και μετά από την αποφοίτησή μου, υπηρέτησα εκεί (στην Αθήνα) για 4 χρόνια, στο Αστυνομικό τμήμα Κυψέλης, το τμήμα ασφαλείας Κυψέλης και το τμήμα Ανθρωποκτονιών. Αφού συγκέντρωσα τα απαιτούμενα μόρια, κατέβηκα στην Κρήτη. Έμεινα ένα χρόνο στο αστυνομικό τμήμα της Βιάννου και εν συνεχεία ήρθα εδώ, στο Αρκαλοχώρι.
- Επιστρέψατε στον τόπο καταγωγής σας; Από εδώ κατάγεστε;
Ναι, η καταγωγή μου είναι από εδώ κοντά, από χωριό της πεδιάδας.
- Ρωτάω για να δω αν ήταν επιλογή της να κατέβετε εδώ ή ήταν επιλογή της υπηρεσίας.
Ήταν θέμα επιλογής δικής μου. Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που τα βάζεις όλα στη ζυγαριά, επαγγελματικά και προσωπικά και προσπαθείς να δεις που είναι το καλύτερο για σένα.
- Για να σας γνωρίζουμε λίγο καλύτερα… Γονείς, αδέρφια;
Μονογονεϊκή οικογένεια. Ο πατέρας μου έφυγε νωρίς, τα αδέρφια μου είναι και τα δύο εκπαιδευτικοί.
- Τρία αδέρφια;
Ένας αδερφός μεγαλύτερος και μια αδερφή μικρότερη, εγώ πήρα άλλον δρόμο και προς το παρόν είμαι πολύ ευχαριστημένος, το μέλλον θα δείξει.
- Η απόφασή σας να ακολουθήσετε τον δρόμο αυτό σας έχει δικαιώσει; Είναι έτσι όπως τα περιμένατε τα πράγματα;
Κοιτάξτε να δείτε. Η απόφαση να ενταχθείς στο Σώμα έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Εγώ είδα από μικρός ότι μου άρεσε να έχω μια σειρά στη ζωή μου, να έχω πειθαρχία, με γοήτευε το γεγονός ότι οι ένστολοι γενικά πρέπει να βοηθούν την κοινωνία, ότι μπορείς να ασκείς θετική επιρροή (ανάλογα βέβαια τις αποφάσεις σου). Είχα και επιρροές από συγγενείς και γνωστούς που ήταν ήδη στο Σώμα και έτσι πάρθηκε η απόφαση.
- Δεν υπήρξε μέχρι στιγμής στην 9χρονη επαγγελματική σας πορεία κάποια στιγμή ή στιγμές που σας ζόρισαν και που μπορεί να σκεφτήκατε πως κάνατε λάθος που ακολουθήσατε αυτόν τον δρόμο;
Μα πάντα, πιστεύω σε όλα τα επαγγέλματα, θα κληθείς κάποια στιγμή να αντιμετωπίσεις δύσκολες καταστάσεις και να σκεφτείς ξανά αν έκανες λάθος με την επιλογή σου. Όταν κοιτάς όμως τη συνολική εικόνα νομίζω ότι μπορείς να καταλάβεις. Και κοιτώντας τη συνολική εικόνα, είμαι ευχαριστημένος με την επιλογή μου.
- Αθήνα-Βιάννος-Αρκαλοχώρι: Από αυτούς τους τρεις τόπους που υπηρετήσατε, ποιος ήταν ο πιο «ζόρικος»;
Κάθε υπηρεσία που υπηρετείς έχει τα καλά της και τα κακά της… Σε κάθε υπηρεσία επίσης έχεις και διαφορετικό ρόλο. Επίσης δεν μπορούμε να παραβλέπουμε και την προσωπική μας ζωή. Αν αυτή πάει καλά, είσαι ήρεμος και ευτυχής, τότε ίσως να μην δίνεις σημασία στα διάφορα αρνητικά που μπορεί να συμβαίνουν στην υπηρεσία. Οπότε, είναι υποκειμενική κατά κάποιο τρόπο η επιλογή. Αν όμως έπρεπε να επιλέξω θα έλεγα πως εδώ στην επαρχία είναι καλύτερα τα πράγματα. Πρέπει να λάβουμε υπόψη βέβαια πως εγώ μεγάλωσα εδώ, οπότε όταν γύρισα όλα ήταν γνώριμα και οικία. Γνωρίζεις, ξέρεις τις νοοτροπίες, δεν πέφτεις από τα σύννεφα.
- Υπάρχουν νοοτροπίες που γνωρίζετε και σας είναι οικίες που θα θέλατε να αλλάξουν, σας ενοχλούν; Και προφανώς δεν εννοώ να τις αλλάξετε εσείς, άλλος είναι ο ρόλος σας. Αλλά, υπάρχουν νοοτροπίες που κάνουν και τη δική σας δουλειά πιο δύσκολη;
Σε γενικές γραμμές στην Κρήτη υπάρχει φιλότιμο και ανθρωπιά. Τώρα κάποια μεμονωμένα περιστατικά με νοοτροπίες που ξεπερνούν το γενικό μέσο όρο, ναι με ενοχλούν και θα ήθελα να εκλείψουν κάποια στιγμή. Το πώς βέβαια είναι μια μεγάλη συζήτηση. Σε όλες τις κοινωνίες πάντως υπάρχουν άτομα και συμπεριφορές που απέχουν πολύ από το γενικό σύνολο.
- Πόσο δύσκολο είναι για έναν αστυνομικό της επαρχίας να κάνει σωστά τη δουλειά του; Και τι εννοώ. Εδώ, στις μικρές κοινωνίες, όλοι είμαστε φίλοι με όλους, γνωστοί, συγγενείς, πηγαίνουν τα παιδιά μας μαζί σχολειό… η ανωνυμία στην Αθήνα, ίσως λειτουργεί για εσάς τους αστυνομικούς καλύτερα σε αυτή την περίπτωση. Πώς είναι για έναν αστυνομικό να έρθει αντιμέτωπος με ανθρώπους που έχει μεγαλώσει μαζί, που αγαπάει και που νοιάζεται;
Όταν πήρα την απόφαση να κατέβω εδώ πέρα, έκανα μια συζήτηση έντονη με τον εαυτό μου. Και είπα «κοίταξε να δεις, από τη στιγμή που θα κατέβεις, ξέρεις πως θα έρθεις αντιμέτωπος με αυτή την κατάσταση. Πρέπει να θέσεις κάποια όρια. Ότι είσαι αστυνομικός και πρέπει να κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Δεν είσαι ο Βαγγέλης, είσαι ο υπαστυνόμος Σταυρακάκης, είσαι ο διοικητής και πρέπει μέσα σου να το ξεκαθαρίσεις καλά αυτό». Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που ζορίζεσαι ψυχολογικά πολύ, αλλά ναι, υπάρχουν όρια. Και όταν μέσα σου ξέρεις ότι είσαι ηθικά σωστός, τότε όλο αυτό είναι πιο εύκολα διαχειρήσιμο.
- Όταν αναλάβατε τη διοίκηση του τμήματος Μινώα Πεδιάδας, υπήρχαν ανοιχτά θέματα που έπρεπε να κλείσετε; Θέσατε νέους στόχους και αν ναι, ποιους; Διότι βλέπω απέναντί μου έναν νέο άνθρωπο και φαντάζομαι πως έχει ένα άλλο όραμα για το τμήμα το οποίο διοικεί.
Ο κάθε άνθρωπος βάζει τους δικούς του στόχους και βλέπει από διαφορετική σκοπιά τα πράγματα. Προσωπικά όταν ήρθα εδώ βρήκα μια κατάσταση εύρυθμη μπορώ να πω και αυτό διότι όλοι οι συνάδελφοι που είναι εδώ, υπηρετούν πολλά χρόνια όποτε και υπάρχει μια ροή ούτως ή άλλως. Στόχος είναι για μένα η κοινωνία να αισθάνεται ασφαλής.
- Το αντιλαμβάνεται αυτό η κοινωνία κ. διοικητά; Ποια είναι τα μηνύματα που εισπράττετε εσείς από την κοινωνία; Έχετε ποτέ συνειδητοποιήσει ότι πολλές φορές δεν σας αισθάνεται στο πλευρό της;
Κοιτάξτε. Η απάντηση εδώ δεν είναι μαύρο ή ασπρο. Έχει να κάνει με την περίοδο που ζούμε, έχει να κάνει με τη γενικότερη κατάσταση στην κοινωνία μας, έχει να κάνει με την κρίση, με τον covid… σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι ο κόσμος τη θέλει εδώ την αστυνομία, έρχεται και μας μιλάει. Έρχονται απλοί άνθρωποι και μας λένε το πρόβλημά τους, τα προσωπικά τους προβλήματα , προβλήματα που δεν άπτονται της αστυνομικής αντιμετώπισης. Αυτό αν το αναλύσεις βαθύτερα θα καταλάβεις ότι καταρχήν ο πολίτης θέλει από σένα σε πρώτη φάση τη συμβουλή σου. Δεν ζητάει από σένα άμεση παρέμβαση, θέλει να συζητήσει πρώτα το πρόβλημα μαζί μας. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο από τους μεγάλους ανθρώπους, αλλά και από την νεολαία.
Αν ο κόσμος δεν σε θέλει, δημιουργούνται πολλά προβλήματα. Αν η συμπεριφορά του αστυνομικού προς τους πολίτες δεν είναι σωστή, τότε η αστυνομία δεν μπορεί να αφουγκραστεί την κοινωνία. Και αν δεν μπορείς να αφουγκραστείς την κοινωνία, δεν μπορείς να ξέρεις τι προβλήματα έχει. Κατά συνέπεια, δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις κιόλας.
- Σας έχουν κάνει ποτέ παράπονα οι πολίτες για την συμπεριφορά των συναδέλφων σας αστυνομικών; Ότι ήταν αγενείς ή ότι η συμπεριφορά τους ήταν προκλητική;
Τα χρόνια που είμαι εδώ, στο Αρκαλοχώρι –και δεν είμαι όλα τα χρόνια στη διοίκηση και τώρα αναπληρωτής είμαι, διοικητής είναι η κ. Χουλάκη που λείπει με άδεια ανατροφής, έχουν τύχει κάποια μεμονωμένα περιστατικά. Απλά θέματα όπως «ύψωσε τον τόνο της φωνής του» ή «μου μίλησε στον ενικό», πρέπει να λύνονται με συζήτηση. Πρέπει και οι πολίτες να καταλάβουν πως και οι αστυνομικοί είναι άνθρωποι, έχουν αδυναμίες, έχουν και αυτοί προβλήματα προσωπικά, οικογενειακά ενδεχομένως. Το προσωπικό μας εδώ, είναι πολλά χρόνια, ξέρουν τι επικρατεί και γνωρίζουν και πώς να μιλήσουν και πώς να συμπεριφερθούν! Σε γενικές γραμμές, πλην μεμονωμένων περιστατικών, σας είπα. Η κοινωνία μας θέλει, μας σέβεται και τη σεβόμαστε βέβαια.
- Πριν μιλήσαμε για τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίσατε με την ανάληψη των καθηκόντων σας. Στόχους έχετε; Έχετε βάλει στο μυαλό σας να βελτιωθούν κάποια πράγματα και αν ναι, ποια;
Θα σας πω. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. ΟΙ στόχοι έχουν να κάνουν πάντα με την περίοδο που διανύουμε. Παράδειγμα. Αυτό τον καιρό που ήμασταν σε καραντίνα, στόχος μας ήταν να κρατήσουμε την κοινωνία σε μια ισορροπία προκειμένου να περιορίσουμε τα κρούσματα του κορωνοϊού. Ο σκοπός των περιπολιών και των ελέγχων μας δεν ήταν να κόβουμε παραβάσεις αλλά να αποφύγουμε την έκρηξη των κρουσμάτων που είχαμε σε άλλους δήμους και νομούς.
Από τη φύση της δουλειάς μας έχουμε μάθει να αξιολογούμε λεγόμενα και ανθρώπους. Σε μας είναι σχετικά πιο εύκολο από τον καθένα να καταλάβουμε πότε ένας πολίτης μας λέει ψέματα και πότε όχι. Υπάρχει εμπειρία, γιατί καθημερινά καλούμαστε να αξιολογήσουμε καταστάσεις, δεδομένα, λόγια, ισχυρισμούς, ανθρώπους.
- Οι προσωπικοί, επαγγελματικοί σας στόχοι ποιοι είναι;
Κοιτάξτε οι προσωπικοί μου επαγγελματικοί στόχοι συμβαδίζουν με της υπηρεσίας. Όταν είσαι διοικητής σε μια υπηρεσία, ο στόχος σου είναι αυτή η υπηρεσία να δουλεύει ομαλά και να βλέπεις τον πολίτη ευχαριστημένο.
-
Όταν θα πληροίτε τις υπηρεσιακές σας προϋποθέσεις θα διεκδικήσετε μια υψηλότερη θέση υπηρεσιακά; Θα μπείτε σε μια τέτοια διαδικασία ή σας καλύπτει αυτό που είστε σήμερα;
Οι βλέψεις μου στο υπηρεσιακό κομμάτι είναι οι εξής: θέλω εκεί που υπηρετώ να υπάρχει ηρεμία και να τα πηγαίνω καλά με τους συναδέλφους. Όταν υπάρχει καλό κλίμα στην υπηρεσία, αυτό βγαίνει και προς τα έξω.
- Προσωπική ζωή; Παιδί της καριέρας, οικογένεια;
Δεν έχω φτιάξει οικογένεια ακόμα αλλά σαφώς και θα ήθελα…
- Πιστεύετε ότι καριέρα και οικογένεια μπορούν να πάνε μαζί; Ειδικά στο επάγγελμά σας που ενέχει κινδύνους, είναι δύσκολο, οι βάρδιες ανάστατες… υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι ίσως τα πράγματα να είναι δύσκολα όταν θα έρθει οικογένεια; Πόσους νέους συναδέλφους σας έχουμε δει να φεύγουν από τη ζωή εν ώρα καθήκοντος… Σας δημιουργεί ένα περαιτέρω άγχος αυτή η σκέψη;
Η αλήθεια είναι ότι όταν βγεις έξω δεν ξέρεις ποτέ τι θα συναντήσεις. Ο εφησυχασμός είναι πάρα πολύ κακό πράγμα για έναν αστυνομικό. Είναι θέμα ισορροπιών. Αν καταφέρεις να βρεις αυτή την πολυπόθητη ισορροπία μεταξύ οικογένειας και δουλειάς, τότε όλα θα είναι ευκολότερα. Όταν είσαι καλά στην προσωπική σου ζωή, αυτό περνάει και στο επάγγελμά σου. Και το αντίθετο βέβαια.
-
Χόμπυ έχετε, ή σας παίρνει όλη το χρόνο η υπηρεσία;
Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που αλλάζω συνέχεια χόμπυ και ασχολίες Αυτό τον ` καιρό παίζω πολύ συχνά σκάκι. Είναι ένα παιχνίδι που μου το είχε μάθει ο πατέρας μου, μου αρέσει πολύ.
- Βουνό ή θάλασσα;
Βουνό το χειμώνα και θάλασσα το καλοκαίρι…
- κ. Διοικητά σας ευχαριστώ πολύ για την συζήτηση που είχαμε. Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να απευθύνετε στους δημότες Μινώα Πεδιάδας;
Εμείς είμαστε εδώ. Για να προστατεύουμε τον πολίτη. Και ο πολίτης πρέπει να ξέρει πως δεν είμαστε εδώ για να τιμωρούμε αλλά για να βοηθάμε. Δυστυχώς, και στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μας, είναι και να βεβαιώνουμε παραβάσεις, αλλά αυτό γίνεται σε γενικότερο πλαίσιο για να υπάρχει μια ισορροπία στην κοινωνία. Για να λειτουργεί εύρυθμα η κοινωνία.
Αυτό πρέπει να καταλάβει ο πολίτης. Όταν μπαίνει στο αστυνομικό τμήμα, θα βοηθηθεί. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Μπορείτε να μας έχετε εμπιστοσύνη. Εμείς είμαστε εδώ!
