ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΝΑΝΤΥ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΥ
Είναι η ήρεμη δύναμη στην αντιδημαρχία.
Είναι μεθοδικός, πεισματάρης, εργατικός, πιστός στον στόχο, με μια ικανότητα να ελίσσεται, άλλοτε αφήνοντας την ευαισθησία του να τον καθοδηγεί και άλλοτε ενεργοποιώντας τα πιο «σκληρά» κομμάτια του εαυτού του.
Με τον Μανώλη Σμυρνάκη πολύ πριν συνεργαστούμε στον Δήμο, μας συνδέει μια βαθιά εκτίμηση. Είναι ένας νέος και πολύ δραστήριος άνθρωπος που ο δήμαρχος Μανώλης Φραγκάκης εμπιστεύτηκε από την πρώτη στιγμή, τοποθετώντας τον στην αντιδημαρχία των Οικονομικών αμέσως μετά την εκλογή τους. Εκεί ο Μανώλης Σμυρνάκης έχει να αντιμετωπίσει το τεράστιο θέμα των χρεών του Δήμου που λίμναζαν χρόνια και που έπρεπε «Χθες», όπως λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά, να ρυθμιστούν.
Τα κατάφερε.
Αναλαμβάνει την καθημερινότητα… Κάθε μέρα με τα συνεργεία του Δήμου «παίρνουν» σκούπα όλα τα χωριά, τα καθαρίζουν, τα καλλωπίζουν, τα ομορφαίνουν και προσπαθούν να δίνουν λύση άμεσα και αποτελεσματικά.
Τα καταφέρνει.
Μπορώ να μιλάω για τον Μανώλη πολύ ώρα, ξέρω όμως ότι δεν θα το ήθελε. Όπως και μέσα του, δεν την ήθελε αυτή την συνέντευξη, δεν του αρέσει μου είπε, η προβολή. Την απέφευγε διακριτικά και με ευγένεια, μέχρι που αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω την μέθοδο «κάνε τον να αισθανθεί ενοχές»…
Έτσι τις προάλλες έχοντας πάρει το πολύ σοβαρό ύφος μου, τον συναντώ στο γραφείο και του λέω σχεδόν λυπημένη (παίζουμε και το θεατράκι μας για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε καμιά φορά)…
-Αντιδήμαρχε με ξέχασες. Τι σου έχω ζητήσει; Μια συνέντευξη, μια χαλαρή συζήτηση και εσύ με αποφεύγεις μου φαίνεται…
-Έλα βρε Νάντυ μας. Μη το λες αυτό, το ξέρεις ότι δεν ισχύει. Τρίτη στη μία το μεσημέρι. Έλα στο εκθεσιακό.
Το σημειώνει στο κινητό του και εγώ μένω με την απορία γιατί δύο μήνες που τον κυνηγάω για την συνέντευξη δεν τα κατάφερνα και σήμερα έγινε τόσο απλά.
Δεύτερη σκέψη: Μάλλον έφτασε η ώρα, το «timing» που λέμε στην καθομιλουμένη… Τι άλλο;
Τρίτη μεσημέρι στο εκθεσιακό…
Φτάνω και μιλάει στο κινητό. Μου κάνει νεύμα να μπω στο γραφείο. Κλείνει το κινητό, με καλωσορίζει, ξαναχτυπάει το κινητό. Μην τα πολυλογώ, αυτό γινόταν σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης. Εννοείται πως δεν τόλμησα να του ζητήσω να το κλείσει. Συνεχώς ενημερωνόταν για θέματα του δήμου, για προβλήματα, για εμπόδια και επί τόπου έδινε τη λύση.
Κάποια στιγμή, κόπασε η λαίλαπα…
Πήραμε βαθιά ανάσα και οι δυο.
-Μίλα μου για σένα, που γεννήθηκες, που μεγάλωσες, δουλειά, οικογένεια, κοινά, δήμος…
-Γεννήθηκα στο Αρκαλοχώρι το 1976, αισίως έκλεισα τα 45 στις αρχές του μήνα. Σχολείο πήγα εδώ, στο Αρκαλοχώρι, μετά έφυγα και σπούδασα σε ένα αγγλικό πανεπιστήμιο marketing και διοίκηση επιχειρήσεων. Γύρισα και αφού τελείωσα το στρατιωτικό μου, ασχολήθηκα με την οικογενειακή μας επιχείρηση.
Το 2005 άνοιξα το πρώτο μου κατάστημα εδώ, μετά στην Χερσόνησο το δεύτερο, μετά δημιούργησα το ηλεκτρονικό μου κατάστημα και τώρα ετοιμάζομαι να ανοίξω ένα νέο κατάστημα στο Αρκαλοχώρι. Ήδη γίνονται εργασίες στο οίκημα.
-Και η πολιτική; Πότε μπαίνει στη ζωή σου;
-Πάντα με ενδιέφεραν τα κοινά. Πάντα παρατηρούσα τι συμβαίνει στην περιοχή μου. Από μικρός ακόμα και στο σχολείο, από το δημοτικό μέχρι και το λύκειο, πάντα εκλεγόμουν στα μαθητικά συμβούλια. Μεγάλος πια, ξεκίνησα να έχω μια πιο ενεργή δράση με τα πολιτιστικά και με συμμετοχές σε συλλόγους, δράσεις και φορείς. Το 2004-2005 ξεκίνησα ως ιδρυτικό μέλος στο Σύλλογο Ενεργών Πολιτών Αρκαλοχωρίου. Τότε μεταξύ άλλων είχαμε ασχοληθεί έντονα με την ανάδειξη του αρχαιολογικού θησαυρού της περιοχής μας και συντήρηση ευρημάτων τα οποία βρισκόταν σε κούτες στις αποθήκες του μουσείου Ηρακλείου. Φαντάσου υπήρχαν περισσότερες από 50 κούτες με ευρήματα από τον Τσούτσουρο και το σπήλαιο του Αρκαλοχωρίου. Πρόεδρος τότε του συλλόγου ήταν ο Μάρκος Κοκολάκης και τότε είχαμε ασχοληθεί επισταμένα με αυτό το θέμα. Από τότε ξεκίνησα, χρησιμοποιώντας όλη αυτή την ενασχόληση, με τα κοινά, σαν διέξοδο από τη δική μου καθημερινότητα ( δουλειά, οικογενειακές υποχρεώσεις κλπ.). Τώρα βέβαια η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει και οι χρόνοι έχουν αντιστραφεί ( γέλια ).
Στην συνέχεια ασχολήθηκα με τον Εμπορικό Σύλλογο του Αρκαλοχωρίου, ήμουν 4 χρόνια ( 2011-2014) πρόεδρος στο διοικητικό του συμβούλιο.
ΤΟ 2012 εκλέχτηκα στο ΔΣ του Επιμελητηρίου του Ηρακλείου.
Το 2014 κατέβηκα για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές με τον Ζαχαρία Καλογεράκη τότε και δεν εκλέχτηκα για λίγες μόλις ψήφους ( για 5 ψήφους αν θυμάμαι καλά).
Στον ΑΘΛΗΣΥ Αρκαλοχωρίου είμαι ιδρυτικό και ενεργό μέλος στην διοργάνωση των αθλητικών εκδηλώσεων Ημιμαραθώνιος Κρήτης και Χρώμα Run.
Το 2017 εκλέχτηκα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρκαλοχωρίου και ανέλαβα την θέση του Γενικού Γραμματέα.
Το 2019 ξανακατεβαίνω για δεύτερη φορά στις δημοτικές εκλογές με τον νυν δήμαρχο Μανώλη Φραγκάκη. Ο κόσμος αυτή την φορά με εξέλεξε για πρώτη φορά δημοτικό σύμβουλο του Δήμου μας.
Ο δήμαρχος αξιολόγησε πιστεύω θετικά τη συνολική μου παρουσία και τη συνεργασία μας και με χρησιμοποίησε πρώτα στο πόστο του αντιδημάρχου Οικονομικών και τώρα στην Καθημερινότητα, Αγροτική Οδοποιία και Καθαριότητα.
-Για σένα ποιο είναι το πιο σημαντικό πόστο; Αυτό των Οικονομικών, δεδομένου ότι ανέλαβες αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής, έχοντας να διαχειριστείς όλα τα προβλήματα των χρεών του Δήμου; Ή αυτό της καθημερινότητας, της καθαριότητας που ήταν και ένα στοίχημα και ένα βασικό κομμάτι πάνω στο οποίο στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία ο κ. Φραγκάκης;
- Έχω βάλει ένα μεγάλο στοίχημα με την καθημερινότητα. Από την αρχή μου έλεγε ο δήμαρχος, πριν τις εκλογές, για την καθημερινότητα και συνεχώς μου τόνιζε αυτό το κεφάλαιο. Του απαντούσα πως όντως η καθημερινότητα είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για έναν δήμο –και ειδικά για τον Δήμο μας- αλλά τώρα που έρχεται το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλλι, οφείλουμε να διεκδικήσουμε και άλλα πράγματα στα οποία έχουμε μείνει πίσω. Εγώ λοιπόν μπροστά σε αυτή την πρόκληση, ήθελα να κάνω κάτι παραγωγικό, κάτι διαφορετικό, που έχει να κάνει με την ανάπτυξη αυτού του τόπου. Ο δήμαρχος στην αρχή μου εμπιστεύτηκε το κομμάτι των οικονομικών. Ήταν πολύ ζόρικα γιατί ο δήμος ήταν σε μια πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Όταν έπεσε στα χέρια μου ο φάκελος - καυτή πατάτα ΔΕΠΑ δεν ήξερα πραγματικά πώς να το αντιμετωπίσω. Πώς να το διαχειριστώ. Ο Δήμος μας ήταν εκτεθειμένος. Όταν έχεις ένα χρέος 3 εκατομμύρια ευρώ το οποίο δεν έχεις εγγράψει στον προϋπολογισμό σου, ενώ έτσι θα έπρεπε, για να έχει ο Δήμος μας έγκαιρα προϋπολογισμό, δεν ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις. Και έπρεπε σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ( 3 μηνών ) να δώσουμε λύση σε ένα πολύ μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, το οποίο είχε δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια και κινδύνευε να οδηγήσει τον Δήμο μας σε πτώχευση και σε ότι άλλες δυσάρεστες επιπτώσεις αυτή συνεπάγεται. Είχα φτάσει σε πολύ δύσκολο σημείο, σκεφτόμουν πως τα λάθη των προηγούμενων, έφτασαν σε εμάς και θα έπρεπε εμείς ΤΩΡΑ να τα διορθώσουμε. Σε άριστη συνεργασία με τον Δήμαρχο και τους συνεργάτες του, με πολύ κόπο, με πολύ τρέξιμο, με πολύ θέληση, καταφέραμε να δώσουμε την καλύτερη δυνατή ( για τον χρόνο που είχαμε ) λύση στο μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα του Δήμου μας. Γιατί ο χρόνος που έπρεπε να δράσουμε ήταν περιορισμένος. Με μπροστάρη τον Δήμαρχο καταφέραμε να εξοφλήσουμε την τράπεζα, να ρυθμίσουμε με ευνοϊκούς όρους τα χρέη σε ΙΚΑ και εφορία και τώρα είμαστε στη φάση που περιμένουμε να ψηφιστεί νόμος του κράτους για την διαγραφή των τόκων που στη δική μας περίπτωση αγγίζουν τα 800.000 ευρώ, πολλά χρήματα για τον δήμο μας. Αφού ολοκληρώθηκε αυτό το δύσκολο κομμάτι της ρύθμισης όλων των ανοιχτών οικονομικών θεμάτων και αφού ο δήμαρχος αποφάσισε να με ξαναχρησιμοποιήσει σε αντιδημαρχία, ήρθε ο τομέας της καθημερινότητας, της καθαριότητας, των αγροτικών δρόμων, του τουρισμού…
Βάλαμε ένα στόχο πολύ γρήγορα να ξεκινήσουμε την ανακύκλωση. Το αρχίσαμε σε Αρκαλοχώρι, Καστέλλι και Θραψανό και έχουμε τρέξει όλες τις διαδικασίες για καινούργιους κάδους προκειμένου να μπουν και τα υπόλοιπα χωριά στο πρόγραμμα. Το πρόγραμμα έχει τεράστια ανταπόκριση. Ο κόσμος έχει πάρει στα ζεστά όλη αυτή την προσπάθεια γιατί συνειδητοποίησε ότι έχει αφενός ένα κέρδος περιβαλλοντικό πολύ μεγάλο, αφετέρου στην πορεία του χρόνου θα έχει και ένα μεγάλο οικονομικό όφελος. Αν σκεφτείς ότι ο Δήμος μας ξοδεύει περίπου 270 000 ευρώ το έτος στην εναπόθεση των σκουπιδιών στον ΦΟΔΣΑ, φαντάσου τι δυνατότητες οικονομίας έχουμε αν προωθήσουμε όλοι μαζί την ανακύκλωση. Κάποια στιγμή πολύ σύντομα θα καταφέρουμε να έχουμε και έσοδα από την ανακύκλωση παράλληλα με την μείωση των εξόδων για τα σκουπίδια που θα αγγίξουν τα 50 με 60 χιλιάδες ευρώ το έτος. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε πόρους (και παράλληλα να προστατεύουμε το περιβάλλον) για να μπορέσουμε να επενδύσουμε και στον ανάλογο εξοπλισμό. Κάδοι, απορριμματοφόρα, όλα είναι σχεδόν κατεστραμμένα και για αυτό η Δημοτική Αρχή έχει μπει σε μια διαδικασία εύρεσης πόρων προκειμένου να λύσει αυτά τα προβλήματα που αφορούν στην καθημερινότητά μας. Πρέπει όμως και εμείς οι πολίτες να είμαστε συνειδητοποιημένοι. Δεν γίνεται ας πούμε να ρίχνουμε στάχτες στους κάδους και να αρπάζουν φωτιά. Στα χωριά αυτό είναι συνηθισμένο φαινόμενο και πριν λίγες μέρες κάηκαν 3 κάδοι. Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όλοι μαζί πρέπει να προσπαθήσουμε.
-Έχετε στις αρμοδιότητές σας και το κομμάτι του Τουρισμού. Δεν ξέρω μέχρι στιγμής στον Δήμο πώς έχει δουλέψει αυτό το κομμάτι, όμως τώρα με την κατασκευή του Νέου Αεροδρομίου στο Καστέλλι νομίζω ότι τα δεδομένα αλλάζουν άρδην.
-Έχουμε δύο γειτονικούς δήμους, τον δήμο Χερσονήσου και τον Μινώα Πεδιάδας. Ο ένας έχει εστιάσει πλήρως στον τουρισμό και ο δικός μας πλήρως στον αγροτικό τομέα. Και οι δύο κάνουν λάθος κατά τη γνώμη μου. Δεν γίνεται όταν είσαι τουριστική περιοχή να μην ασχολείσαι καθόλου με τον τουρισμό. Εμείς είπαμε με τον Δήμαρχο να ενεργοποιήσουμε το κομμάτι του τουρισμού άμεσα, δεν έχουμε βέβαια πολύ προσωπικό, δημιουργήσαμε όμως για αρχή το αρμόδιο τμήμα με προϊσταμένη την Αγλαΐα Παντουβάκη για να αρχίσουμε σιγά σιγά να χτίζουμε πράγματα και σε αυτό τον τομέα. Ήδη ξεκινάμε μια προσπάθεια για την δημιουργία video 360 σε διάφορα σημεία του δήμου μας τα οποία θα βοηθήσουν στην ανάδειξη και την προβολή αυτών των περιοχών. Τις προηγούμενες ημέρες συζήτησα με τον δήμαρχο την ιδέα δημιουργίας της Επιτροπής Τουριστικής Ανάδειξης και Προβολής, που θα απαρτίζεται από εμένα, την κ. Παντουβάκη και συμπολίτες μας ( μη εκλεγμένους ) που γνωρίζουν πράγματα για τον τόπο μας και τον τουρισμό προκειμένου να αρχίσουμε να χτίζουμε όλοι μαζί, την στρατηγική μας στον Τουρισμό. Ο χρόνος όλων μας δυστυχώς είναι περιορισμένος και το καταλαβαίνω, αλλά αν μπουν στην προσπάθεια άνθρωποι που έχουν μεράκι να βοηθήσουν, νομίζω ότι θα έχουμε αποτέλεσμα. Το αεροδρόμιο μοιραία θα φέρει κόσμο και εμείς πρέπει να τους ανοίξουμε την πόρτα. Αν δεν την ανοίξουμε πού θα πάνε; Ο δήμος μας έχει υπέροχες ομορφιές που είναι ανεκμετάλλευτες. Έχει λίμνες, έχει αρχαιότητες, έχει σπήλαια, έχει διαδρομές, έχει φαράγγια, και τί δεν έχει… Πιστεύω ότι θα κάνουμε πράγματα, θα μπουν τα λιθαράκια. Και επειδή δραστηριοποιούμε χρόνια στην Χερσόνησο και ξέρω την νοοτροπία των ξένων τουριστών, θεωρώ ότι θα γίνει μια έναρξη προσπαθειών να χτίσουμε τον τουρισμό μας.
Κάπου εκεί, χτυπάει το κινητό και είναι η γυναίκα του. Είναι αργά το μεσημέρι και αν κατάλαβα καλά μάλλον τον ρώτησε για φαγητό… «Πιο μετά, πιο μετά» της απάντησε και συνεχίζουμε:
-Με τη γυναίκα μου πλέον μιλάμε τηλεφωνικά όλη μέρα και το βράδυ συναντιόμαστε… δυστυχώς οι υποχρεώσεις είναι τόσες πολλές που προσπαθώ όσο μπορώ το Σαββατοκύριακο να αναπληρώνω τον χαμένο χρόνο μου με την οικογένεια. Υπάρχει μεγάλη πίεση. Με ρώτησες πριν για τις διαφορές στις δύο αντιδημαρχίες. Το κάθε κομμάτι έχει και τις δικές του δυσκολίες. Τα οικονομικά έχουν μια τεράστια πίεση γιατί η διαχείριση χρήματος που δεν σου ανήκει είναι μεγάλη ευθύνη και ψυχοφθόρα. Δεν μπορούσα για παράδειγμα να φανταστώ – γιατί έρχομαι και από τον ιδιωτικό τομέα- τις διαδικασίες, την γραφειοκρατία, τον χρόνο να περνά, την καθυστέρηση. Καταλαβαίνω ότι και το κράτος πρέπει με κάποιους τρόπους να διασφαλίσει το χρήμα του, όμως όταν είσαι ένας μικρός δήμος που δεν έχεις και αποθεματικά, δεν έχεις στην τράπεζα χρήμα, κεφάλαια και περιμένεις από τα έσοδά σου και μόνο να προχωρήσεις ένα σχέδιο, τότε, όπως διαπιστώνεις, υπάρχουν καθυστερήσεις. Υπάρχει μια μόνιμη πίεση.
- Η σχέση σου με τους απλούς πολίτες πως είναι τώρα που είσαι συνεχώς έξω; Είχες και επαφή μαζί τους προεκλογικά βέβαια, ήταν όμως άλλος ο στόχος. Τώρα;
- Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούμε να υλοποιήσουμε, τόσο προσωπικά όσο και σε επίπεδο παράταξης, τις υποσχέσεις μας. Γιατί, πάντα το λέω, δεν θέλω να κάνω αυτά που κατηγορούσα. Κοίτα, δεν αισθάνομαι ότι είμαι κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους πολίτες επειδή είμαι αντιδήμαρχος. Εγώ είμαι εκλεγμένος από τους πολίτες και προσπαθώ να δώσω λύση στα προβλήματα της περιοχής μας.
- Οι απαιτήσεις που έχουν οι δημότες, τι μορφή και τι ύφος έχουν; Σε θυμώνουν, σε εξοργίζουν, καταφέρνεις να διαχειριστείς όλα τα αιτήματά μας;
- Το τηλέφωνό μου, όπως έχεις διαπιστώσει την ώρα που είμαστε εδώ, δεν σταματάει να χτυπάει. Έχει φτάσει και μέρα να έχω 250 με 300 κλήσεις… Ο κόσμος καταλαβαίνει, όταν υπάρχει καλή διάθεση, κατανοεί. Ο κόσμος έχει δίκιο. Υπάρχουν πολλά προβλήματα, το βλέπω και εγώ και το αναγνωρίζω. Προσπαθώ να διεκπεραιώνουμε όσο το δυνατό περισσότερες υποθέσεις καθημερινά. Δεν τα έχουμε λύσει όλα, εννοείται. Προσπαθούμε όμως καθημερινά, με το ίδιο πάθος που ξεκινήσαμε. Στόχος είναι να επισκεφτούμε και τα 72 χωριά του δήμου. Αρκαλοχώρι, Καστέλλι και Θραψανό όπως καταλαβαίνεις δεν μπορείς να τα αφήσεις ποτέ. Σειρά έχουν τα μεγαλύτερα χωριά, Σκινιάς, Γαρίπα, Πάρτιρα κά. Θέλω να πάμε σε όλα τα χωριά και να κάνουμε ένα καλό σκούπισμα, μια καλή καθαριότητα. Τα παιδιά που είναι στο τμήμα καθαριότητας βγάζουν πολύ δουλειά και τους ευχαριστώ. Ξέρεις πόσοι δημότες σε χωριά βλέπουν τα συνεργεία του δήμου και κάνουν τον σταυρό τους; Κάποιοι από αυτούς δεν είχαν ξαναδεί κάποια οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθεια. Αυτό είναι για μας, και για μένα προσωπικά, είναι η επιβράβευσή μας. Μετά το Πάσχα θα πάμε και στον Τσούτσουρο, γιατί είναι και το μόνο μας παραθαλάσσιο θέρετρο, να κάνουμε μια μεγάλη δράση καθαριότητας και ευπρεπισμού.
Τα θέματα της καθημερινότητας τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται χρήματα. Αρκεί να έχεις το προσωπικό και διάθεση!
Σε γενικές γραμμές εγώ αυτό που ζητάω από τους δημότες είναι να με ενοχλούν συνέχεια, να με ενημερώνουν για τα προβλήματά τους, να παίρνουν τηλέφωνο, είτε εμένα είτε στον δήμο. Δεν είναι δυνατόν ούτε εγώ ούτε οι συναδέλφοι μου να γνωρίζουμε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν. Οπότε αυτό που ζητώ είναι να μας ενημερώνουν, για να μπορούμε και εμείς να παρεμβαίνουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Και φυσικά θέλω ο κόσμος να γνωρίζει ότι αυτό που με διακρίνει σαν άνθρωπο και σαν αντιδήμαρχο είναι η θέλησή μου και η ανάγκη μου να εξυπηρετώ όλο τον κόσμο και να προσπαθώ να δώσω λύση στα προβλήματα του. Και όταν λέω όλο τον κόσμο το εννοώ. Δεν με νοιάζει αν ψήφισε εμένα, την παράταξη μας ή κάποια από τις άλλες παρατάξεις. Προέχει το δημόσιο συμφέρον. Δεν θέλω ποτέ να κάνω αυτά που κατηγορούσα, αυτά που με ενοχλούσαν.
-Η όλη σου εμπειρία μέχρι σήμερα τι σου έχει δείξει; Ότι για να προχωράς πιο πέρα χρειάζεται ευγένεια, κατανόηση, αλληλεγγύη ή πρέπει να χρησιμοποιήσεις τσαμπουκά και μερικές φορές και θρασύτητα;
-Γενικότερα χρειάζεται μια δυναμική. Η ευγένεια είναι απαραίτητη. Η αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος χρειάζεται κάθε φορά διαφορετική στρατηγική προκειμένου να επιτύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη φόρμουλα. Κινείσαι και ελίσσεσαι ανάλογα με το πρόβλημα, τις συνθήκες και τους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτό.
-Υπάρχουν κάποια στοιχεία του χαρακτήρα σου που θεωρείς ότι σε εμποδίζουν να υλοποιήσεις έναν στόχο, που μπορεί να λειτουργούν σαν τροχοπέδη στην καθημερινότητά σου;
-Κοίταξε, είμαι ευαίσθητος. Μερικές φορές δεν χρειάζεται να είμαι, αλλά δεν γίνεται κιόλας γιατί είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα που υπάρχει και είναι εκεί. Δεν το θεωρώ βέβαια αρνητικό.
-Αλίμονο αν η ευαισθησία θεωρηθεί μειονέκτημα.
-Σωστά. Εκεί όμως που θα πρέπει να είμαι αυστηρός θα είμαι. Δεν γίνεται αλλιώς προκειμένου να ανταπεξέλθεις σε τόσα πολλά θέματα, προβλήματα, εμπόδια, επιθέσεις παντός είδους κάποιες φορές… Άλλα βασικά χαρακτηριστικά μου είναι ότι είμαι τελειομανής και πεισματάρης. Δεν το βάζω εύκολα κάτω.
-Στα σχέδια σου είναι να προχωρήσεις για πιο ψηλά στην πολιτική;
-Μεγάλη κουβέντα. Πολλοί με έχουν ρωτήσει. Προς το παρόν είμαι ικανοποιημένος εκεί που βρίσκομαι. Ο αυτοσκοπός δεν είναι να γίνω δήμαρχος ή να γίνω περιφερειάρχης ή βουλευτής ή πρωθυπουργός –τα λέω όλα για να μην θεωρηθεί κάτι ως υπαινιγμός.
Ο σκοπός μου είναι να λύσουμε προβλήματα και να πάμε κάθε φορά και ένα βήμα πιο μπροστά, να δημιουργήσουμε. Αυτό είναι που μου αρέσει, αυτό είναι που με γεμίζει.
Με τον δήμαρχο έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία, δεν είμαστε βέβαια το ίδιο, διαφορετικές σκέψεις και αντιλήψεις εγώ, διαφορετικές εκείνος, διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικά βιώματα. Όμως βλέπω έναν δήμαρχο που είναι καθαρός. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι λαμογιές και το κρυφό παρασκήνιο. Και σε αυτό με τον Δήμαρχο ταιριάζουμε απόλυτα. Παρατηρώ ότι έχει πάρει κατά την γνώμη μου τον σωστό δρόμο. Είναι καθαρός, ειλικρινής και ευθύς, βλέπω πως και απέναντι μου είναι έτσι, οπότε ουσιαστικό πρόβλημα δεν υπάρχει. Έχουμε τις διαφωνίες μας, τις κόντρες μας, τις διαμάχες μας, αλλά ο στόχος και η βασική γραμμή πάνω στην οποία περπατάμε και οι δυο, είναι κοινή. Οπότε όσο διάστημα συνεχίζουμε σε αυτή την κατεύθυνση θα είμαι εκεί, μαζί του.
-Μέσα σε όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε, επήλθε έντονα πιστεύω σε μεγάλη μερίδα του κόσμου η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό των αναγκών αλλά και των αξιών στη ζωή. Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά; Οικογένεια, πατρίδα, σημαία, αλληλεγγύη;
-Αγαπώ την πατρίδα μου και στη σημαία μου και σέβομαι τις αξίες, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μου και της πατρίδας μου. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή όλοι οι έλληνες αυτό οφείλουμε να κάνουμε, με την ψυχή και την αλήθεια μας.
-Μιλήσαμε για προτεραιότητες στον Δήμο. Στη ζωή σου; Ποιες είναι οι προτεραιότητές σου;
-Η οικογένεια είναι το σημαντικότερο. Ασυζητητί! Είναι αυτή η αξία που τώρα που τη ζω και τη βιώνω, δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτή. Και μετά η εργασία, για να βγάζω τα προς το ζην για την οικογένεια… (γέλια)
Γενικά προσπαθώ να ανταπεξέρχομαι με όσο το δυνατό περισσότερη αξιοπρέπεια σε όλες μου τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις. Αυτή είναι μια καθημερινή προσπάθεια. Να είμαι κοντά στην οικογένειά μου, να είμαι εντάξει με τη δουλειά, με φίλους, με συγγενείς…
-Τα παιδάκια; Παραπονιούνται; Τους λείπεις;
Κοίτα, με το λοκντάουν βλεπόμασταν πιο πολύ. Και φυσικά οι Κυριακές και όλος ο ελεύθερός μου χρόνος είναι αφιερωμένος στα παιδιά. Θέλω να τους δώσω όσο το δυνατό περισσότερες εικόνες και εμπειρίες, όπως είχα και εγώ στα παιδικά μου χρόνια. Έτσι το μυαλουδάκι τους θα ανοίξει και σε συνδυασμό με μια καλή ανατροφή, θα ήθελα να γίνουν καλοί και σωστοί άνθρωποι.
Εμείς χτίζουμε το μέλλον μας. Και το μέλλον είναι τα παιδιά μας… Όλα τα παιδιά του κόσμου.
Κύριε Σμυρνάκη, αγαπητέ Μανώλη, σε ευχαριστώ για αυτή την εκ βαθέων συζήτηση…
Γιατί είπαμε και άλλα πολλά, πολύ πιο προσωπικά... πώς να γραφτούν; Ευαίσθητα θέματα.
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου το χρόνο σου, τις ανησυχίες σου, τους προβληματισμούς σου.
Σου εύχομαι να φτάσεις εκεί που ζητάει η ψυχή σου.
